medical70

در مورد فیستول مقعدی چه می دانید؟ آیا تا به حال علائم یا نشانه هایی از این بیماری داشته اید؟ برای پیشگیری از آن چه اقدامی کرده اید؟ این بیماری نیاز به مدیریتی پیچیده دارد و سالیان سال است که هم پزشکان و هم بیماران را محاصره کرده است. فیستول مسیری است غیرطبیعی که دو عضو از بدن را به هم متصل میکند. این بیماری ممکن است در هر جایی از بدن ایجاد شود. اما شایع ترین محل برای ایجاد آن، اطراف مقعد است. به این ترتیب فیستول مقعدی مسیری است که مابین بخشی از روده و پوست اطراف مقعد ایجاد میشود. علت ایجاد چنین بیماری عفونت است. فیستول کشنده نیست، اما بیماری محسوب میشود و نیاز به درمان فوری دارد، زیرا گسترش عفونت می تواند عوارضی را برای بیمار به همراه داشته باشد. اگر میخواهید با این بیماری و عوارض آن آشنا شوید، همراه ما باشید. علت چیست؟ همانطور که اشاره کردیم، علت فیستول عفونت است، اما این عفونت می تواند ناشی از بیماری های مختلفی (آبسه، سل، سرطان و…) ایجاد شود، که مهمترین آنها آبسه مقعدی است. عدم درمان آبسه و یا عدم تخلیه کامل عفونت آن می تواند به فیستول منجر شود. پیشروی عفونت در بدن موجب میشود مسیری بین اعضای بدن تشکیل شود. از دیگر علل ایجاد این عارضه مقعدی می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم: آبسه مقعدی بیماری دیورتیکولیت عوارض جانبی جراحی این محل وارد شدن ضربه به مقعد بیماری های التهابی روده مثل کرون و کولیت زخمی بیماریهای مقاربتی مثل اچ پی وی، کلامیدیا سرطان عوارض سل از کجا بفهمیم فیستول داریم؟ از علائم و نشانه های این بیماری می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم: احساس درد در اطراف مقعد ایجاد برآمدگی، سوراخ و آبسه در اطراف دریچه مقعد ترشح چرک و عفونت و یا خونریزی از زخم آبسه های مکرر سوزش و خارش تغییر رنگ پوست اطراف مقعد هرگونه علامت غیرطبیعی مثل عفونت، قرمزی و یا خارش مقعد البته که برای تشخیص بیماری بهتر است از یک متخصص کمک بگیرید. پزشک با تجویز روش هایی مانند سونوگرافی و یا MRI بیماری را به طور قطع تشخیص میدهد و پس از این مراحل درمان شروع میشود. درمان فیستول مقعدی برای از بین بردن این مسیر یا سوراخ غیر طبیعی هیچ دارویی وجود ندارد. درمان های خانگی نیز برای رفع این بیماری توصیه نمی شود، زیرا این کار تنها انجام درمان های موثر را به تاخیر می اندازد و موجب پیشرفت بیشتر بیماری می شود. تنها راهکار عمل جراحی فیستول مقعدی می باشد. این جراحی در کلینیک نوین به دو طریق انجام میشود: جراحی لیزری درمان فیستول با لیزر شامل استفاده از اشعه لیزر برای برش دادن ناحیه فیستول و خارج کردن آن است. جایگزینی لیزر با تیغ جراحی موجب شده آسیب کمتری به بافت های اطراف وارد شود و خونریزی و درد نیز ایجاد نشود. لیزر سرپایی و در کمتر از یک ساعت انجام میشود. این درمان از نظر هزینه نیز مقرون به صرفه است. زیرا خطر بازگشت بیماری و نیاز به سایر درمان ها را به حداقل کاهش میدهد. از مزایای این روش می توانیم به این موارد اشاره کنیم: تنها با یک بار لیزر از شر این بیماری خلاص خواهید شد. سرپایی و سریع بدون درد و خونریزی کمک به ترمیم سریعتر زخم و دوره نقاهت کوتاه هزینه مقرون به صرفه بدون نیاز به بستری در بیمارستان درمان قطعی و بدون احتمال بازگشت بدون خطر آسیب زدن به پوست و به جای ماندن جای زخم ها جراحی سنتی جراحی سنتی یا فیستولوتومی، شامل استفاده از تیغ جراحی برای برش فیستول و خارج کردن محتویات آن است. جراحی روش قدیمی و منسوخ شده درمان این بیماری است، جراحی می تواند آسیب بیشتری به بافت وارد کند. این درمان در بیمارستان و تحت بیهوشی انجام میشود. یکی از مهمترین معایب جراحی به این روش احتمال آسیب دیدن اسفنکتر و بی اختیاری روده است. اگر برش جراحی بر روی عضله اسفنکتر باشد، می تواند سبب بی اختیاری شود. به همین جهت پزشکان انجام این درمان را به جز در موارد اضطرار توصیه نمی کنند. از معایب جراحی فیستولوتومی، میتوانیم به این موارد اشاره کنیم: جراحی می تواند درد و خونریزی ایجاد کند. جراحی ممکن است باعث آسیب دیدن اسفنکتر و بی اختیاری شود. احتمال عود مجدد بیماری در این روش بیشتر است. احتمال آسیب های ناشی از بیهوشی در این روش بیشتر است. دوره نقاهت طولانی تر اگر می خواهید نتیجه بهتری از این درمان بگیرید، بهتر است با مشورت پزشک برای دوره ای کوتاه آنتی بیوتیک دریافت کنید، تا عفونت زخم برطرف شود. یکی دیگر از روشهایی که برای درمان این بیماری به کار میبرند، کار گذاشتن نخ در مسیر فیستول و یا همان ستون است. بعد از قرار دادن نخ باید هر چند روز یکبار این نخ را جابجا کرد تا بافت در پشت آن ترمیم شود. در ضمن اگر بروی فیستول آبسه تشکیل شده، نباید خودتان برای تخلیه آن اقدام کنید، این کار باعث میشود چرک به طور کامل تخلیه نشود. مراقبت های بعد از درمان درمان فیستول را با هر روشی که انجام دهید، نیاز به مراقبت های ویژه ای دارد تا بتوانید از شر این عارضه خلاص شوید. البته ناگفته نماند که بیمارانی که به روش جراحی سنتی درمان شده اند، نیاز به مراقبت های بیشتری دارند. این بیماران می بایست مرتباً پانسمان خود را تعویض و از عفونت جلوگیری کنند. انجام راهکار های زیر به بیماران کمک می کند، تا سریع تر به بهبودی برسند: بهداشت این قسمت را رعایت کرده و همیشه آن را تمیز و خشک نگه دارید. با مشورت پزشک از داروهای آنتی بیوتیک و مسکن استفاده کنید. تا چند هفته از فعالیت های سنگین به خصوص ورزش های سنگین بپرهیزید. مصرف غذاهای حاوی فیبر در جلوگیری از یبوست به شما کمک می کند. نشستن در آب گرم در ترمیم سریعتر زخم ها اثر گذار است. بهداشت مقعد را رعایت کنید. تعویض مرتب پانسمان ها پیشگیری از فیستول هیچ راه قطعی برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد. تنها می توانید با درمان سریع آبسه از بروز بیماری پیشگیری کنید. توصیه میکنیم حتماً برای درمان آبسه به پزشک مراجعه کنید و خودتان برای تخلیه آبسه اقدام نکنید. بعد از تخلیه نیز از داروهای آنتی بیوتیک استفاده کنید. رعایت بهداشت و به خصوص بهداشت جنسی نیز می تواند از بیماری جلوگیری کند. منبع: تکناز

کولوستومی (Colostomy) عمل جراحی می باشد که از طریق آن انتهای روده بزرگ یا کولون را از دیواره شکم بیرون می آورند. هدف از این جراحی و قرار دادن کولوستومی، اجازه خروج مدفوع تا زمان بهبودی روده میباشد. در واقع در فردی که این عمل را انجام داده، مدفوع به جای مقعد از کولوستومی خارج می شود. کولوستومی در هر قسمتی از طول روده بزرگ می تواند ایجاد شود. محلی که این راه جدید را ایجاد میکنند بسته به شرایط بیمار متفاوت است و ممکن است در قسمت کولون عرضی، سیگموئید و یا … باشد. نکته مهم در انتخاب این محل راحتی بیمار است و به همین دلیل هم در حالت نشسته و هم ایستاده منطقه مورد نظر را علامت گذاری می کنند. علت انجام کولوستومی از دلایل ایجاد کلستومی می توان به بیماری های مادرزادی گوارشی، سرطان روده بزرگ، کرون، کولیت، ضربه به شکم، مشکلات دفعی مثل یبوست و یا بی اختیاری اشاره نمود. انواع روش های جراحی این جراحی یا به صورت باز و یا لاپاروسکوپی انجام می شود که در روش باز یک خط بزرگ وسط شکم برش داده می شود ولی در روش لاپاراسکوپی برش های کوچکی در جاهای مختلف شکم زده می شود. کولوستومی انتهایی یا (End Colostomy): این روش در سیگموئید یا ناحیه سکوم استفاده می شود. کولون بریده شده و انتهای آن توسط بخیه یا استاپلر بسته می شود. این نوع رایج ترین روش کولوستومی دائم می باشد. کولوستومی لوپ یا (Loop Colostomy): در این نوع، قسمت قوس روده بزرگ یا Loop را برای برش انتخاب می کنند و با ایجاد یک شکاف کوچک آن را به روی پوست می آورند تا مواد زائد گوارشی خارج شود. در برخی موارد هم برای اینکه قسمت قوس کولون را ثابت نگه دارند یک میله پلاستیکی را برای ۷ الی ۱۰ روز زیر آن قرار می دهند. سکوستومی یا (Cecostomy): این روش عوارض زیادی دارد و به همین دلیل کمتر استفاده می شود. در این روش یک برش عرضی کوچک در انتهای شکم در قسمت سکوم ایجاد می کنند و سپس در مرحله بعدی برای ایجاد استومی دو روش وجود دارد: در روش اول لبه سوراخی که ایجاد شده است را به پوست بخیه می زنند و استومی مستقیماً به روی پوست باز خواهد شد. در روش دیگر یک درن (وسیله ای برای تخلیه ترشحات در جراحی ها) را که داخلش سوراخ شده است به روی سکوم وارد می شود و با بخیه ثابت نگه داشته می شود. این نوع برای کاهش فشار روده بزرگ که در اثر انسداد به وجود می آید بسیار کاربرد دارد. کولوستومی یا (Double-barreled): این روش بیشتر برای کولون عرضی استفاده می شود که در آن با ایجاد یک برش کوچک عرضی در پوست وسط شکم، کولون عرضی به روی پوست می آید و سپس با قیچی آن را برش می دهند. این روش دو سوراخ را بر روی سطح پوست ایجاد می کند: دیستال و پروگزیمال. که قسمت ابتدای پروگزیمال، مواد دفعی روده*ای و معده ای را تخلیه می*کند و قسمت آخر دیستال، ترشحات قسمت انتهای روده بزرگ را به بیرون خالی می کند. اقدامات و مراقبت های بعد از عمل کولوستومی بعد از جراحی بیمار معمولاً سه الی هفت روز باید در بیمارستان بستری شود. اگر عمل اورژانسی انجام شده باشد این مدت ممکن است بیشتر هم باشد. در روز جراحی شاید لازم باشد بیمار برای رفع تشنگی خود تکه ها و تراشیده های یخ را مک بزند و روز بعد از عمل معمولاً به او اجازه مصرف مایعات داده می شود. به تدریج و تقریباً بعد از دو روز فرد می تواند به رژیم عادی خود برگردد. بعد از این عمل مدفوع بیمار در کیسه ای که به بدنش وصل است جمع خواهد شد و به تغذیه بیمار بستگی زیادی دارد. این مدفوع جمع شده بوی بسیار بدی دارد و به همین خاطر به بیمار توصیه می شود که از مصرف غذاهایی مثل کلم، سیر و یا پیاز خودداری نماید. بعد از عمل بیمار باید یک رژیم سرشار از فیبر داشته باشد تا دچار یبوست و مشکلات ناشی از آن مثل بواسیر یا هموروئید و … نشود. عوارض عوارض مشترک این عمل که معمولاً در ۲۰ درصد جراحی ها رخ می دهد شامل موارد زیر است: فیستول بوی بد و زننده انسداد ثانویه روده درماتیت پوستی ایسکمی فتق اطراف استوما زخم در ناحیه استوما هایپرپلازی خون*ریزی اطراف زخم عفونت سنگ کیسه صفرا به داخل کشیده شدن استوما پرولاپس استوما ترشح مواد خروجی خطرات و فاکتورهای ریسک خطرات این عمل هم شامل همان خطرات مشترک میان تمام روش های جراحی می باشد: سکته یا حمله قلبی مشکلات تنفسی تشکیل لخته در وریدهای پا و احتمال انتقال آن* به ریه عفونت زخم خطرات مخصوص کولوستومی: صدمه و آسیب به ارگان*های مجاور امکان خونریزی داخل شکمی سوء جذب مواد مغذی کم آبی و دهیدراته شدن بدن به علت دفع زیاد مایعات از طریق استومی عفونت مجاری ادراری و شکم یا ریه منبع: سایت جراح کلینیک

برگرفته از https://drchek.ir/%DA%A9%D9%88%D8%B1%DA%A9-%DB%8C%D8%A7-%D8%A2%D8%A8%D8%B3%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%BE%D9%88%D8%B3%D8%AA%DB%8C/ آبسه پوستی که به آن جوش یا کورک نیز گفته می شود، برآمدگی است که در داخل یا زیر سطح پوست ظاهر می شود. این برآمدگی معمولاً مملو از چرک یا مایع شفاف است و به طور معمول ناشی از عفونت باکتریایی می باشد. ممکن است آبسه پوستی در هر قسمت از بدن ظاهر شود. ولی بیشتر در پشت، بر روی صورت، قفسه سینه یا باسن ایجاد می شوند. آبسه های پوستی همچنین در نواحی مثل ساعد یا کشاله ران شایع ترند. اکثر آبسه های پوستی بی ضرر هستند و حتی بدون درمان هم از بین می روند. کرم ها و داروهای بدون نسخه (OTC) ممکن است در افزایش سرعت بهبودی این آبسه ها موثر باشند. در مواردی نیاز به تخلیه آبسه است. در صورت عدم درمان و بی توجهی به آن، آبسه می تواند منجر به مشکلات جدی تری مثل فیستول مقعدی شود که یکی از عوارض پیشرفت آبسه در ناحیه نشیمنگاهی می باشد. علل شایع آبسه پوستی مهمترین علل ایجاد آبسه عبارتند از: باکتریها : استافیلوکوک شایع ترین علت باکتریایی آبسه های پوستی است. آبسه پوستی می تواند نتیجه یک عفونت باکتریایی باشد و باکتری ها از طریق فولیکول مو یا از طریق زخم یا جراحتی وارد بدن می شوند. اگر مبتلا به این عفونت باکتریایی هستید، در معرض خطر بیشتری قرار دارید. تماس نزدیک با فردی که دارای این عفونت است و یا ابتلا به بیماری مزمن پوستی مانند آکنه یا اگزما می تواند خطر بروز این بیماری را در فرد افزایش دهد. سیستم ایمنی ضعیف : سیستم ایمنی ضعیف به طور مثال در بیماران مبتلا به عفونت HIV و دیابت می تواند خطر آبسه را افزایش دهد. بهداشت ضعیف فولیکولهای موی آلوده : فولیکولهای موی آلوده یا فولیکولیت ممکن است باعث ایجاد آبسه ها در فولیکول شود. اگر موهای موجود در فولیکول به دام افتاده و نتوانند از بین بروند پوست آلوده میشود. فولیکولهای مو به دام افتاده یا برگشت مو: برگشت مو به داخل پوست باعث ایجاد کیسه ای حاوی مو بر روی سطح پوست می گردد که تخت عنوان بیماری کیست مویی شناخته میشود. این وضعیت می تواند موجب عفونت و آبسه گردد. فولیکولیت : این بیماری نیز ممکن است بعد از گذراندن وقت در استخر یا وان آب داغ ایجاد شود و به آبسه منجر شود. علائم آبسه اغلب به صورت برجستگی، شبیه جوش روی پوست ظاهر می شود. با این حال، می تواند به مرور زمان رشد کرده و شبیه یک کیست پر از مایع شود. بسته به علت، آبسه ممکن است علائم دیگری نیز داشته باشد. این علائم شامل موارد زیر میشود: تب حالت تهوع لرز تورم ضایعات روی پوست ملتهب شدن پوست تخلیه مایع از آبسه درد تشخیص معمولاً یک جوش چرکی کوچک نیازی به نگرانی و مراجعه به پزشک ندارد. اما اگر در شرایط زیر قرار دارید، بهتر است با یک پزشک در این مورد مشورت نمایید. کودکان زیر 6 سال و بزرگسالان بالای 65 سال افرادی با سیستم ایمنی ضعیف بیمارانی که به تازگی پیوند عضو انجام داده اند. بیمارانی که در مراحل شیمی درمانی به سر می برند. آبسه پوستی روی صورت یا ستون فقرات ایجاد شده است. آبسه بزرگ است و ظرف دو هفته بهبود حاصل نشده. تب دارید. به نظر می رسد که آبسه به قسمتهای دیگر بدن سرایت کرده است. آبسه دردناک شده است. اندام شما متورم است. پوست شما در اطراف آبسه متورم یا به شدت قرمز است. برای تشخیص پزشک تاریخچه پزشکی شما را بررسی کرده و معاینه جسمی انجام می دهد، تا علت آبسه را کشف نماید. در مواردی نمونه ای از آبسه دریافت می شود تا مورد آزمایش و بررسی قرار گیرد. عوارض آبسه پوستی در بعضی موارد، آبسه ممکن است عوارض جدی ایجاد کند. به خصوص اگر نسبت به درمان آنها بی توجه باشید. مهمترین عارضه ای که در اثر بی توجهی بروز می کند، فیستول مقعدی است. فیستول مسیر غیر طبیعی میان دو عضو از بدن است که در پیشروی عفونت و عدم درمان آبسه ایجاد میشود. دیگر عوارض این بیماری شامل موارد زیر است: گسترش عفونت، به مغز یا نخاع مسمومیت خون یا سپسیس اندوکاردیت، عفونت پوشش داخلی قلب توسعه بیماری یا آبسه های جدید مرگ بافت در ناحیه آبسه عفونت حاد استخوان یا استئومیلیت فیستول مقعدی درمان آبسه پوستی انواع روش های درمان آبسه عبارتند از : درمان خانگی معمولاً می توانید آبسه را در خانه درمان کنید. موثرترین روش استفاده از گرما و قرار دادن کمپرس گرم روی آبسه است. اعمال گرما می تواند به کوچک شدن و تخلیه این زائده کمک کند. برای این منظور می توانید یک حوله را در آب گرم خیس کرده و بر روی موضع قرار دهید و یا کمپرس های گرم آماده را با آب جوش پر کرده و روی موضع قرار دهید. تخلیه آبسه اگر آبسه با استفاده از روشهای خانگی بهبود نیافت، به پزشک مراجعه کنید تا آبسه را تخلیه نماید. برای تخلیه آبسه، پزشک از داروهای بی حسی استفاده کرده و سپس آبسه را باز می کند تا مایعات داخل آن را تخلیه کند. بعد از تخلیه آبسه، پزشک زخم را ضدعفونی کرده و پانسمان می کند. بعد از درمان نیز پزشک مصرف آنتی بیوتیک را تجویز می کند تا از آلودگی زخم جلوگیری شود. برای تخلیه آبسه حتما از پزشک کمک بگیرید و خودسرانه دست به چنین عملی نزنید، زیرا ممکن است نتوانید عفونت را به طور کامل تخلیه کرده و موجب تشدید و گسترش بیماری شوید. آنتی بیوتیک ها موارد جدی آبسه های پوستی نیز به طور کلی با آنتی بیوتیک درمان می شوند. در صورت دارا بودن هر یک از موارد زیر، پزشک ممکن است آنتی بیوتیکی مانند دیکلوسین سیلین یا سفالکسین تجویز کند: آبسه روی صورت باشد. بیش از یک آبسه داشته باشید. سیستم ایمنی بدن به خطر بیفتد. پیشگیری مطمئناً راهکار قطعی برای پیشگیری وجود ندارد، با این حال، روش هایی وجود دارد که احتمال ابتلا به عفونت را به حداقل می رساند. برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به عفونت موارد زیر را به یاد داشته باشید: دستان خود را مرتباً بشویید. تمام بریدگی ها و حتی ضایعات کوچک روی پوست را با آب وصابون شسته و از یک پماد ضد باکتری بر روی آنها استفاده کنید. بریدگی ها و زخم های خود را پانسمان کنید. بهتر است وسایل شخصی مانند حوله، بشقاب، تیغ، تجهیزات ورزشی، آرایش و لباس را در دسترس دیگران قرار ندهید. اطلاعات کامل تر از آبسه های پوستی که در انگلیسی Boil نامیده می شود را می توانید در سایت wikipedia مطالعه نمایید.

بارداری: یکی از علت های مهم ایجاد بواسیر در زنان، بارداری و زایمان می باشد. تغییرات هورمونی در این دوران و بزرگ شدن شکم و افزایش وزن دو علت مهم بواسیر بارداری در زنان می باشد. از طرفی دیگر بارداری با مشکل یبوست همراه است که از عوامل اصلی بواسیر می باشد. اکثر زنان در سه ماه اول بارداری و زایمان های طبیعی بواسیر را تجربه می کنند. تو بارداری و زایمان طبیعی هست عزیزم اما اگه هنوز خوب نشده و خونریزی داری این سایت بهت کمک میکنه که یا خودت تو خونه درمان کنی خوتو و یا بری واسه لیزر بواسیر : https://jarah.clinic/