sima00

ساخت تخت بیمارستانی با ویژگی های هوشمند بیمارستان های موجود در سراسر جهان با این موضوع روبه رو هستند که تعداد کارکنان رسیدگی به بیماران همیشه کمتر از تعداد بیماران می باشد. به همین خاطر کادر درمان به برنامه ای بهبود یافته ای نیاز دارند تا بتوانند به آسانی به بیماران بستری شده در بیمارستان ها رسیدگی کنند. یکی از مهمترین مواردی که می تواند در این زمینه کادر درمان را بسیار کمک‌کند، ساخت تخت بیمارستانی با ویژگی های هوشمند است. تخت های هوشمند با سیستم های محرک موجب ایجاد حرکت راحت و آسان در تخت های بیمارستانی می شوند و همین طو با داشتن ویژگی های دیگر کادر درمان را بسیار کمک می‌کنند و سرعت عملکرد آنها را بیشتر می کنند. چنانچه شما بیماری را قرار است در خانه ی خود نگه داری کنید بهتر است از اجاره تخت بیمارستانی استفاده کنید زیرا کار شما بسیار راحت تر می شود و بیمار شما نیز کمتر اسیب می بیند. ویژگی های طراحی های جدید تخت های بیمارستان طرح های جدید تخت های بیمارستانی این امکان را دارند که حرکت تخت را بیشتر، بهبودی سریعتر و حفاظت از بیمار در برابر سقوط و صدمات احتمالی را ایجاد می کند. همچنین علاوه بر این موارد تخت بیمارستانی های هوشمند داراری سیستم هشدار دادن به کادر درمان در زمان حرکت بیمارو تلاش برای بلند شدن از روی تخت و ترک تختخواب می باشند. یکی دیگر از مزایای این تخت های بیمارستانی این است که برخی از بیماران به دلیل داشتن اضافه وزن احتمال سقوط آنها بیشتر بود اما این تخت ها به دلیل داشتن استاندارد های محافظتی امکان سقوط بیماران سنگین وزن به هیچ وجه وجود ندارد. تشک های طراحی شده برای این تخت ها دقیقا اندازه تخت می باشد و دارای ویژگی هایی می باشد که از بروز زخم بستر برای بیماران جلوگیری می کند. بنابراین شما می توانید با اجاره تخت های بیمارستانی هوشمند برای بیماران خود از بابت بروز این مشکلات خیالتان راحت باشد. برای مشاهده قیمت اجاره تخت بیمارستانی می توانید وارد سایت میتراطب شوید. قسمت تخت های بیمارستانی تخت های بیمارستانی برای بیماران در استراحت در خانه خود بیمار و بیمارستان ها استفاده میشود و وسیله ای بسیار مهم برای استراحت بیماران و افرادی که تحرک ندارن میباشد. تخت های بیمارستانی که به صورت مکانیکی و الکتریکی همراه با دو سال گارانتی و پنج سال خدمات پس از فروش به صورت اجاره تخت بیمارستانی و فروش به نازلترین قیمت به شما عزیزان عرضه میگردد. تخت بیمارستانی مکانیکی تخت های مکانیکی تخت هایی هستند به صورت دستی توسط اهرم های بلبرینگی بسیار روان تغیر حالت میشوند به صورت یک شکن دو شکن سه شکن و سه شکن با تنظیم ارتفاع وجود دارد. تخت بیمارستانی یک شکن تخت های یک شکن قسمت بالا تنه که توسط یک اهرم که در پایین تخت تعبیه شده است بالا می اید و به صورت 90درجه میشود و در صورت نیاز تخت لگن خور میشود و مناسب افردی است که وزن بالا و تحرک ندارند استفاده میشود تخت های یک شکن هم به صورت فروش و هم اجاره تخت بیمارستانی به شما عزیزان ارایه میگردد. تخت بیمارستانی دوشکن تخت دوشکن هم قسمت بالاتنه هم قسمت پا توسط اهرم ها بالا می اید و قسمت بالاتنه 90درجه و قسمت پاها 75درجه میشود و در صورت نیاز تخت ها لگن خور میشوند تا بیمارانی که وزن زیاد و تحرک ندارند اذیت نشوند و جهت فروش و اجاره تخت بیمارستانی و اجاره اکسیژن ساز میباشد. بهتر است مطلب دستگاه اکسیژن ساز (Oxygen Concentrator) چیست؟ را نیز بخوانید. تخت بیمارستانی سه شکن تخت سه شکن دستی که هم بالاتنه هم زیر پا و زیر زانو را جا به جا میکند و قسمت بالا تنه به صورت 90درجه و قسمت پا و زانو به صورت ال میشود و توسط اهرم هایی که زیر تخت نصب شده تغیر میکند و مناسب عمل های ارتوپدی و…. میباشد و برای فروش و اجاره تخت بیمارستانی میباشد.

اطلاعات کلی درباره دستگاه اکسیژن ساز ابتدا قبل از هر کاری اگر شما خودتان بیماری تنفسی دارید باید بدانید که به چه مقدار اکسیژن نیاز دارید؟ همین طور بدانید بیمار شما در ۲۴ ساعت به چه میزار اکسیژن نیاز دارد؟ دستگاه های اکسیژن ساز را بایستی متناسب با نوع بیماری و مقدار نیاز اکسیژن بیمار تهیه کرد. توجه داشته باشید که بهتر از قبل از انتخاب و خرید ک یا اجاره اکسیژن ساز از کارشناسان شرکت مشاوره بگیرید. با در نظر گرفتن نوع بیماری و همین طور نیاز بیمار به اکسیژن و میزان مصرف آن، سه مدل دستگاه اکسیژن ساز به شما پیشنهاد می شود. یکی از موارد پیشنهادی دستگاه اکسیژن ساز ۱۰ لیتری که وزنی حدود ۲۰ کلیوگرم دارد و مدت شارژ آن محدود است، می باشد. این کمپسول ها برای استفاده موقتی بیمار در زمان هایی که دسترسی به برق وجود ندارد، مناسب است. البته مدت زمان شارژ آن محدود است. بنابراین شما با اجراه اکسیژن ساز ۱۰ لیتری می توانید در شرایطی که به برق دسترسی ندارید، از آن استفاده کنید. یکی دیگر از موارد پیشنهادی کپسول اکسیژن ساز قابل حمل (پرتابل) می باشد که وزنی حدود ۵ کلیوگرم دارد و مدت شارژ آن نیز محدود است. این دستگاه برای بیمارانی که لحظه ای دچار مشکلات تنفسی و تنگی نفس می شوند، بسیار مفید است. این دستگاه معمولا در سایز های کوچکتری نیز وجود دارند. بنابراین اگر این مدل برای شما کاربرد بیشتری دارد می توانید با اجاره اکسیژن ساز خانگی در تهران پرتابل مشکل خود و یا بیمارتان را درمان کنید. یکی دیگر از این موارد، دستگاه اکسیژن ساز پرتابل قابل حمل چرخدار می باشد. بنابراین می تواتید با اجاره اکسیژن ساز چرخدار مشکل خود و یا بیمارتان را درمان کنید. ویژگی‌های این دستگاه عبارت است از: مطمئن بودن از خالصی اکسیژن به وجود آمده از این دستگاه تولید اکسیژن بهداشتی و بدون بو توسط فرآیند فیلترینگ ضد باکتری ایجاد اکسیژن به شکل مداوم ایجاد اکسیژن مرطوب و خشک جلوگیری از اتفاق ها و خطر های احتمالی انفجار کپسول اطمینان خاطر شدن بیمار از وجود همیشگی اکسیژن و قطع نشدن آن بخاطر به اتمام رسیدن زمان شارژ قابلیت حمل آسان به دلیل داشتن چرخ بنابراین چنانچه شما یا بیمارتان به اکسیژن در طولانی مدت نیاز دارید، بهتر است حتما از این دستگاه های اکسیژن ساز استفاده کنید و برای اجاره اکسیژن ساز این مدلی اقدام کنید تا مشکلاتی مثل پر کردن دائمی کپسولهای سنگین وزن را نداشته باشید. البته بهتر است برای زمانهایی که ممکن است قطع برق اتفاق بیوفتد، یک کپسول اکسیژن در دسترس داشته باشید. ممکن است برای برخی از افرادی که قصد خرید و یا اجاره اکسیژن ساز را دارند و یا اصلا نیازی ندارند این سوال پیش بیاید که اصلا دستگاه اکسیژن ساز چیست و چگونه کار می کند؟ در ادامه این مطلب شما را با این موضوع کاملا آشنا خواهیم کرد، پس با ما همراه باشید. دستگاه اکسیژن ساز دستگاهی برای غنی ساختن اکسیژن هوای موجود در اتاق برای بیمار می باشد. یعنی اکسیژن هوا را برای بیمارانی که به اکسیژن بیشتری نیاز دارند و مشکلات تنفسی دارند غنی می کند و در اختیار آنها قرار می دهد. بهتر است بدانید که هوای عادی داخل اتاق حدود ۲۱ درصد اکسیژن و بیشتر از ۷۸ درصد نیتروژن می باشد. در روش های درمان بیماران با دستگاه اکسیژن ساز که نیاز به اکسیژن در فشار بالا می باشد، درصد تنفس اکسیژن توسط بیمار نزدیک به صد در صد می باشد که حدودا ۵ برابر بیشتر از درصد اکسیژن موجود در هوا می باشد. بهتر است مطلب تحت های بیمارستانی را نیز بخوانید. این را نیز بهتر است بدانید که گاهی فشار اکسیژن تنفس شده توسط بیمار حدودا ۱/۵ برابر و یا گاهی ۳ برابر بیشتر از فشار اتمسفر می باشد‌. بنابراین این دستگاه توانایی این را دارد که تا ۱۵ برابر اندازه اکسیژن موجود در هوای اتاق را با فشار نرمال به بیمار انتقال دهد. شما می توانید با اجاره اکسیژن ساز برای بیماران خود به آنها حیات دوباره بدهید.

هيستروسكوپی رحم یک عضو ماهیچه ای به شکل گلابی در ناحیه لگن خاصره قرار دارد. رحم حداقل برای ۴۰ هفته تنها خانه‌ فرزندتان است. قبل از بارداری، رحم نسبتاً کوچک است، یعنی حدوداً ۵/۷ سانتیمتر طول و۵ سانتیمتر پهنا دارد. با این وجود، اندازه رحم در هر خانمی متفاوت است. بانوانی که هرگز زایمان نداشته‌ اند، اغلب نسبت به آنانی که زایمان داشته‌اند، رحم کوچکتری دارند. هيستروسكوپی رحم بعنوان یکی از بخش های دستگاه تناسلی زنان مهمترین نقش را در باروری ایفا می کند. رحم محل اصلی نگهداری و تغذیه جنین در زمان بارداری است. این اندام ممکن است مانند هر عضو یا اندام دیگر بدن، دچار بیماری ها و عارضه گردد. یکی از متدهای نوین پزشکی که به بررسی و درمان مشکلات مربوط به رحم می پردازد هیستروسکوپی است. هیستروسکوپی چیست؟ در عمل هیستروسکوپی، وسیله ای تلسكوپ مانند از طریق دهانۀ رحم وارد حفرۀ رحم می شود. سپس پزشك رحم و دیواره های رحمی را از نظر وجود انواع چسبندگی های داخلی رحم، پولیپ یا فیبروم، با مشاهده مستقیم بررسی می کند. در ضمن انجام این نوع جراحی هر گونه ناهنجاری و پاتولوژی داخل حفره رحم و کانال سرویکس همزمان با انجام هیستروسکوپی و در همان جلسه قابل درمان می باشد. بنابراین این روش تشخیصی و درمانی محسوب می شود. امروزه هیستروسکوپی در زُمره روشهای تشخیص و اصلاح اختلالات زنان، نیاز به جراحی‌های بزرگ و برش بافت های بدن و بستری شدن را از میان برده است. هیستروسکوپی در دو متد تشخیصی و درمانی انجام می گیرد که در ادامه بشرح هرکدام می پردازیم. هیستروسکوپی تشخیصی هیستروسکوپی تشخیصی در بررسی ناباروری، سقط مکرر و خونریزی غیر طبیعی رحمی، تشخیص سرطان آندومتر (سرطان رحم) کاربرد دارد. هیستروسکوپی تشخیصی برای بررسی داخل رحم استفاده می شود. در تشخیص وضعیت غیر طبیعی رحم مانند میوم داخلی، اسکار (بافت ناشی از التیام زخم) و چسبندگی، پولیپ و بررسی دیواره داخل رحمی (سپتوم) و اختلالات مادرزادی رحم کمک کننده است. هیستروسکوپی تشخیصی تحت بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی خفیف انجام می گیرد. برای کاهش خطر در صورت بارداری احتمالی، هیستروسکوپی تشخیصی معمولاً پس از قاعدگی انجام می شود.برای انجام هیستروسکوپی ابتدا فرد در وضعیت مناسب قرار می گیرد. سپس دهانه رحم (سرویکس) پس از بیهوشی با استفاده از ابزار مخصوص، برای عبور هیستروسکوپ و دیگر ابزار لازم باز می‌ شود. هیستروسکوپی درمانی با هیستروسکوپی درمانی می توان بسیاری از عارضه ها و ضایعات شناسایی شده در جریان هیستروسکوپی تشخیصی را درمان نمود. هیستروسکوپی درمانی همزمان با لاپاروسکوپی تشخیصی نیز قابل انجام است. هیستروسکوپی درمانی شبیه هیستروسکوپی تشخیصی است، ولی هیستروسکوپ مورد استفاده پهن تر است. به این علت که وسایل جراحی مانند لیزر، قیچی، فورسپس نمونه برداری، الکترود و غیره از طریق هیستروسکوپ وارد رحم شوند. با این عمل درمانی، میوم ها، بافت اسکار و پولیپ از داخل رحم برداشته می شود. بعضی از اختلال‌های مادرزادی نیز، مثل سپتوم رحمی ( تیغه داخل رحمی) از طریق هیستروسکوپ قابل اصلاح است. پس از ترمیم، معمولاً سوند ادراری فولی یا آیودی داخل رحم گذاشته می شود تا از ایجاد بافت اسکار و چسبندگی دیواره‌های رحم جلوگیری شود. پس از جراحی برای مهار عفونت و تحریک ترمیم آندومتر، ممکن است آنتی‌ بیوتیک و یا داروهای هورمونی تجویز شود.زمانیکه علت خونریزی شدید رشد بیش از حد آندومتر است و بیمار تمایل به هیسترکتومی ندارد. برای جلوگیری از خونریزی شدید رحمی می توان از روش هیستروسکوپی درمانی برای برداشت آندومتر استفاده شود. لاپاروسکوپی تشخیصی نیز می تواند همزمان انجام شود تا پزشک بتواند داخل و خارج رحم را همزمان ببیند. بهتر است مطلب کیست اندومتریوز را نیز بخوانید از سایر کاربرد های هیستروسکوپی درمانی: کاشت آی‌یو‌دی؛ جابجایی آی‌یو‌دی هایی که در مکان درست قرار داده نشده‌اند؛ کاشت ایمپلنت پیشگیری از بارداری در دهانه فالوپ، بعنوان روشی برای عقیم‌ سازی دائمی؛ برطرف سازی پریودهای نامنظم و دردهای شدید رحمی و …درمان ناباروری و سقط مکرر جنین؛ حذف چسبندگی رحم که در اثر عفونت یا عمل جراحی به وجود می‌آید نیز از دیگر کاربردهای هیسترکتومی درمانی است. در موارد ناباروری، هیستروسکوپی جهت یافتن علت ناباروری و برطرف کردن چسبندگی‌های رحمی کاربرد دارد. سپتوم یا دیواره داخل رحمی، عامل مهمی در ایجاد سقط مکرر در بسیاری از بیماران است که توسط هیستروسکوپی قابل تشخیص و درمان است.

ای وی اف (لقاح آزمایشگاهی يا لقاح خارج رحمي) نوعی تکنولوژی برای تولید مثل می باشد. این تکنولوژی دربرگیرنده بازیابی تخمک ها از تخمدان های زن و رشد آن‌ها با اسپرم می باشدناباروری یک مشکل بسیار شایع به شمار می رود حدود بیست درصد از زوجین از ان رنج می برند. به طور کلی، علل ناباروری ۴۰ درصد مربوط به زن و ۴۰ درصد مربوط به مرد است. و ناگفته نماند که ۲۰ درصد ترکیبی از هر دو عامل مردانه و زنانه است. حدودا ده درصد از زوجین نابارور متقاضی انجام لقاح ازمایشگاهی ازمایشگاهی یا آی وی اف (IVF) هستند. در بعضی از علل ناباروری، ای وی اف اولین خط درمان به شمار می اید. و در بعضی موارد در صورت شکست درمان های اولیه شامل تحریک تخمک گذاری و ای یو ای روش ای وی اف انتخاب می شود. پروسه‌ی درمان های کمک باروری به دلیل پیچیده بودن روش درمان، استفاده از داروهای تزریقی ، نیاز به جراحی و هزینه زیاد برای زوجین نابارور یک فرآیندی استرس‌زا می باشد. اما با داشتن اطلاعات کافی در خصوص چگونگی مراحل، عوارض و خطرات جانبی درمان می‌توان مسیر را هموار و آسان‌ کرد. ای وی اف چیست؟ تمام آنچه باید درباره آن بدانید در این مبحث سعی داریم با توضیحات کافی در مورد روش انجام ای وی اف و مراقبت های خاص حین انجام پروسه درمان در جهت کاهش استرس و درمان موفق در زوجین یاریگر ایشان باشیم.ای وی اف یکی از شناخته شده ترین انواع فن آوری کمک باروری است. ای وی اف با استفاده از ترکیبی از داروها و روشهای جراحی برای کمک به اسپرم در باروری تخمک و همچنین به کاشت تخمک بارور در رحم شما کمک می کند. ابتدا دارویی مصرف می کنید که چندین تخمک شما را بالغ و آماده لقاح می کند. سپس پزشک تخمها را از بدن شما خارج کرده و در آزمایشگاه با اسپرم مخلوط می کند تا به اسپرم کمک کند تخمها بارور شود. سپس آنها ۱ یا چند تخمک بارور شده (جنین) را مستقیماً وارد رحم شما می کنند. اگر هر یک از جنین ها در پوشش رحم شما کاشته شود ، بارداری اتفاق می افتد.ای وی اف مراحل زیادی دارد و تکمیل کل مراحل چندین ماه طول می کشد. گاهی اوقات در اولین تلاش موثر است ، اما بسیاری از افراد برای باردار شدن به بیش از یک دوره آی وی اف نیاز دارند. در صورت بروز مشکلات باروری ، آی وی اف قطعاً شانس بارداری شما را افزایش می دهد ، اما هیچ تضمینی وجود ندارد – بدن همه متفاوت است و IVF برای همه مفید نخواهد بود. چه مشکلاتی را می توان با روش آی وی اف یا لقاح آزمایشگاهی درمان کرد: ۱-آندومتریوز ۲-ناباروری با علت مردانه ۳-انسداد لوله‌های فالوپ ۴-اختلالات تخمک‌گذاری ۵-عدم توانایی اسپرم در نفوذ یا زنده ماندن در مخاط دهانه رحم ۶-عدم کیفیت تخمک ۷-بیماری ژنتیکی مادر یا پدر ۸-مشکل باروری با علت ناشناخته ۹- ذخیره تخمک مراحل ای وی اف چیست؟ مراحل تزریق ivf اولین مرحله در شروع سیکل درمانی آی وی اف بررسی سلامت عمومی در زوجین و سپس استفاده از حضور یک روانشناس بالینی برای کمک به استرس روحی زوجین می باشد در صورتی که استفاده از تخمک یا جنین اهدایی مورد تظر باشد یا نیاز به رحم جایگزین وجود داشته حضور روان درمانگر بسیار احساس می شود. تزریق اسپرم داخل سیتوپلاسمی تزریق اسپرم به سیتوپلاسم تخمک: در این روش تخمک با یک اسپرم نر منفرد در یک ظرف آزمایشگاهی ترکیب می شود. پس از لقاح ، جنین حاصل در رحم زن قرار می گیرد. بهتر است مطلب لاپاراسکوپی چیست مزایا و معایب را نیز بخوانید. انتقال ترکیبات در فالوپ تخمک و اسپرم در آزمایشگاه ترکیب شده و سپس با جراحی لاپاراسکوپی به لوله های رحمی تزریق می شوند. باروری در بدن اتفاق می افتد و جنین به طور طبیعی در رحم کاشته می شود.

لاپاراسکوپی یک متد تشخیصی / درمانی است که از سال ۱۹۰۰ م. متداول شد. از آن زمان تا اکنون پیشرفت‌های چشمگیری در عرصه پزشکی داشته است. در این روش وسیله باریکی بنام لاپاروسکوپ از طریق ایجاد برش کوچکی وارد بدن شده و امکان مشاهده و در صورت لزوم عمل جراحی را بدون نیاز به ایجاد برش های بزرگ فراهم می آورد.(درون بینی) لاپاراسکوپی می‌تواند برای تشخیص، درمان و یا هر دو مورد استفاده قرار گیرد. لاپاروسکوپی تشخیصی برای بررسی طیف گسترده ای از اختلالات مفید است. می توان از آن برای ارزیابی اختلالات کبدی ، تومورها و سایر توده های شکمی ، دردهای حاد و مزمن شکم ، تروما ، بدخیمی اندامهای داخلی حفره شکمی (مانند لوزالمعده، آپاندیس، معده ، روده کوچک و روده بزرگ، کیسه صفرا) ، کیست و غیره استفاده نمود. لاپاراسکوپی بویژه در درمان بیماریها و اختلالات مرتبط با رحم و تخمدان(همچون کیست، میوم رحم ، رفع چسبندگی لوله ها و …)، تشخیص و درمان ناباروری، همچنین ترمیم افتادگی لگن، درمان بی اختیاری ادراری و رفع فقدان کنترل مثانه کاربرد دارد. لاپاراسکوپی چیست؟ امروزه برای بیشتر عمل های جراحی که در ناحیه شکم و قفسه سینه لازم است، عمل لاپاروسکوپی می تواند اولین انتخاب باشد مگر آن که انجام این عمل برای بیماری غیرقابل انجام باشد، مانند بیمارانی که شیمی درمانی یا رادیوتراپی می شوند. این روش کم ‌خطر و کم تهاجمی با ایجاد برش‌های کوچکی روی پوست انجام می گیرد. در این روش از ابزاری به نام لاپاراسکوپ به منظور تصویربرداری تشخیصی از داخل بدن بیمار استفاده می ‎شود. لاپاراسکوپ در واقع تیوب بلند و طویلی است که در ابتدای آن دوربین کوچک و با رزولوشن بالا قرار گرفته است. با ایجاد برش‌های کوچک بر روی شکم بیمار، لاپاراسکوپ وارد بدن وی می‌شود و دوربین تصاویر را به یک مانیتور ویدیویی ارسال می ‌کند. تفاوت جراحی باز با لاپاراسکوپی در گذشته جهت جراحی برشهای بزرگی در ناحیه شکمی یا قفسه سینه ایجاد می شد. که عمل باز اطلاق می گردید.دارای نقاط ضعف و عوارضی بود. به دلیل دستکاری و در معرض هوا قرار گرفتن روده ها و احشا، در اغلب موارد پس از عمل باز، چسبندگیهای وسیع داخل شکمی ایجاد شده و گاها باعث انسداد روده و عوارض جدی می شود. به گونه ای که ۳۰% بیمارانی که تحت این جراحی ها قرار می گیرند. در طی ۱۰ سال، به عمل های مجدد جهت برطرف شدن این چسبندگی ها نیاز پیدا می کنند. از آنجا که طول زخم جراحی در عمل باز بیشتر است، احتمال عفونت زخم و جوش نخوردن در این جراحی ها زیاد است. احتمال عدم جوش خوردن کامل و مناسب محل برش جراحی و ایجاد انواع فتق های جدار شکم وجود دارد.(این مورد در ۲۰ درصد جراحیهای باز اتفاق می افتد.) از آنجا که در عمل جراحی باز برگشت روده ها و جوش خوردن زخم جدار حدود یک هفته تا ۱۰ روز طول می کشد، بیمار چندین هفته نمی تواند سر کار و فعالیت عادی روزمره حاضر شود. هرگونه برش، تنها دسترسی به قسمتی از شکم را ممکن می سازد(بخصوص در افراد چاق) لذا همواره قسمت هایی وجود دارد که خارج از دید مستقیم و دسترس جراح می باشد نظیر محل اتصال مری به معده و زیر دیافراگم و اعضا لگنی در برش خط وسط بالای شکم. تفاوت بارز لاپاراسکوپی با عمل باز تفاوت بارز لاپاراسکوپی با عمل باز در نوع برش هایی است که در حین جراحی ایجاد می شود. در جراحی باز برای آنکه جراح دید کافی برای عمل داشته باشد برشی به اندازه ۱۵ تا ۳۰ سانتیمتر روی شکم بیمار ایجاد می کنند در حالیکه در جراحی لاپاراسکوپی فقط یک تا ۳ برش کوچک نیم تا یک سانتیمتری بوجود می آید که به سرعت قابل بهبود است و نیاز به بستری شدن طولانی مدت بیمار نیست. در این جراحی برش های کوچک به معنی این است که مدت زمان لازم برای بازسازی محل تیغ جراحی بسیار کوتاه بوده و بهبودی سریع اتفاق می افتد. در بیشتر موارد بیماران می توانند حداکثر پس از مدت یک هفته بعد از جراحی به فعالیت های طبیعی خود باز گردند چرا که درد پس از عمل کاهش و زخم های کوچک بهبود یافته است. بهتر است مطلب اندومتریوز چیست؟ را نیز بخوانید. همچنان که ذکر کردیم مهم ترین تفاوت این دو روش جراحی، زخم های کوچکتر در لاپاراسکوپی است. از آنجایی که زخم ها کوچکتر هستند و عمل دقیق تر انجام شده لذا درد بیمار بسیار کمتر است. به دلیل تمامی موارد گفته شده عوارض پس از عمل بیمار بسیار کم است و بیمار خیلی سریع تر در حدوده ۲ تا ۳ روز بعد می تواند به فعالیت های عادی خود برگردد.